De dieren zitten meestal in kolonies op delen van de plant waar veel voedzame sappen langs stromen. Hier tappen ze dan het plantensap af – zo betrekken ze hun voeding.

De meest bekende van alle plagen op kasplanten. Bladluizen hebben een zacht, peervormig lichaam en relatief lange poten.

Omdat het plantensap vaak veel te rijk aan suikers is en relatief arm aan de echt nodige voedingsstoffen, scheiden ze de suikerhoudende restsappen weer uit. Op de bladeren geeft dit een kleverig zoet laagje wat ‘honingdauw’ genoemd wordt.

Hierop groeien vaak zwarte schimmels. Dit lijkt op een afzetting van roet op de planten en wordt ‘roetdauw’ genoemd.

Veel soorten bladluis kunnen ook nog vergroeiingen van de planten veroorzaken en ziekten van planten verspreiden.

In totaal zijn er ca ..000 soorten bladluis beschreven over de hele wereld.

Ze komen meestal voor in gematigde klimaten.

Er bestaan meer dan 4000 bekende soorten; zo’n 500 daarvan leven in ons gebied en enkele tientallen zijn als kasplaag bekend.

Dat zijn dan wel meteen de lastigste, omdat ze vaak het hele jaar door vermeerderen en op veel soorten planten kunnen leven. Hierdoor berokkenen ze de tuinbouw ernstige schade.